In ferbod op laachgas is net de oplossing

troch druginc

In ferbod op laachgas is net de oplossing

Nederlân - troch Mr. Kaj Hollemans (KH Juridysk advys) (@KHLA2014).

Hieltyd mear gemeenten fan doel de Algemiene Pleatslike Feroardering (APV) sa oan te passen dat it brûken en ferkeapjen fan stikstofgas op bepaalde foar publyk tagonklike plakken ferbean is. Haarlem, Enschede en Utrecht oerwage sa'n ferbod en ek oare gemeenten boartsje mei dit idee. It útstel om in ferbodsbepaling op te nimmen yn de APV komt út de Trimbos Ynstitút dat gemeenten yn april 2019 oankundige hawwe dat der ûnder de bepaling yn de APV in ekstra artikel taheakke wurde kin dat ''oerlêstgedrach op iepenbiere plakken'' kontrolearret. In ferbod op it brûken fan stikstofgas kin yn de APV opnommen wurde as oantoand wurde kin dat it foar oerlêst foar it miljeu of foar de iepenbiere oarder en feiligens soarget.

APV

De APV giet oer pleatslike regeljouwing oangeande iepenbiere oarder en feiligens en giet oer it foarkommen fan oerlêst. Tink oan it ferbod op it drinken fan alkohol of it ferbod op it drinken fan alkohol drugs te brûken op bepaalde plakken dy't tagonklik binne foar it publyk, lykas parken, strjitten of iepenbiere gebouwen.

Koartlyn die bliken dat in pleatslik ferbod op drugsgebrûk yn striid is mei de Opiumwet. Dizze lanlik jildende wet ferbiedt it brûken fan drugs yn Nederlân bewust net. Allinich besit, produksje en ferkeap fan Opium Act drugs is ferbean. Doel fan dizze ûnderskieding is om foar te kommen dat minsken gjin help sykje as se problemen tsjinkomme as gefolch fan drugsgebrûk.

Dochs beslute hieltyd mear gemeenten dêrfoar ynfiering fan in (slach)ferbod. Gruttere gemeenten jouwe spesifike plakken oan dêr't oerlêst is, mar lytsere gemeenten faak kieze foar in ferbod dat jildt foar de hiele gemeente.

Beoardiele yn 2015 de hege Ried dat de Opiumwet it binend karakter fan sa'n bepaling yn de APV net foarkomt. Neffens de taljochting by de APV is “it artikel bedoeld om gefoelens fan ûngemak en ûnfeiligens ûnder it publyk te foarkommen troch it brûken fan drugs yn it iepenbier. Dizze bepaling tsjinnet it belang fan it behâld fan de iepenbiere oarder.”

Mei oare wurden, om't de Opiumwet it gebrûk fan drugs as sadanich net kriminalisearret en it motyf fan de Opiumwet yn it foarste plak rjochte is op it beskermjen fan de folkssûnens, kin it drugsgebrûk noch kriminalisearre wurde fia de APV, salang't dat dien wurdt. út it perspektyf fan motyf fan it behâld fan iepenbiere oarder. Dat it Heechgerjochtshôf hjirmei de beskerming fan de folkssûnens ûndergeskiktet oan de beskerming fan de iepenbiere oarder en sadwaande it grûnbegjinsel fan it Nederlânske drugsbelied folslein ûndermynt, is blykber irrelevant.

Laitsjend gas

Nei oanlieding fan (alkohol en) drugs is it no de beurt fan lachgas. Hieltyd mear gemeenten wolle it brûken en ferkeapjen fan stikstofmonoxide ferbiede, net út it eachpunt fan it beskermjen fan de folkssûnens, mar fanwege it foarkommen fan oerlêst en it behâld fan de iepenbiere oarder.

Opfallend is dat it skeat Trimbos Ynstitút De fraach ûntstiet no oft in ferbod de goede oplossing is. Wylst it ynstitút yn april 2019 gemeenten advisearre om in ferbod op it brûken en ferkeapjen fan lachgas yn de APV op te nimmen, freget itselde ynstitút noch minder as 2 moanne letter oft in ferbod op de stof it probleem oplost.

“Der binne ommers genôch oare stoffen dy’t ferbean binne, mar noch brûkt wurde. Dêrneist fereasket in ferbod hanthaveningsfermogen. De fraach is oft it beskikber is en oft wy der as maatskippij ekstra yn ynvestearje wolle.”

Selden haw ik sjoen dat in ynstelling sa gau fan gedachten feroaret. Miskien kin it Trimbos Ynstitút fan no ôf better ynsette op skizofreny ynstee fan drugsûnderwiis.

Risiko beoardieling

It boadskip dat steatssiktaris Blokhuis fan Folkssûnens, Wolwêzen en Sport sei, fyn ik folle mear fersteurend Koördinaasjepunt beoardieling en tafersjoch op nije drugs (CAM) hat frege dat der in risiko-beoardieling foar stikstofmonoxide útfierd wurdt. It fersyk oan de CAM om in risiko-beoardieling út te fieren foar stikstofmonoxide is des te opfallender omdat it RIVM yn opdracht fan de NVWA yn 2016 hat al ûndersyk dien nei de sûnensrisiko's fan it brûken fan stikstofmonoxide.

Dit ûndersyk hat bliken dien dat by typysk rekreatyf gebrûk fan stikstofgas, mei minder as 5 of 10 stikstofmonoxideballonnen per evenemint, moanne of minder, gjin sûnenseffekten ferwachte wurde, útsein mooglike ûngelokken troch ferkeard gebrûk (befriezen). Koartsein, ynsidinteel rekreatyf gebrûk fan stikstofoxide is net gefaarlik foar de sûnens. It is ûndúdlik wêrom't der ferlet is fan in nije risiko-beoardieling foar stikstofmonoxide, om't de stof of de risiko's dy't ferbûn binne mei it gebrûk net binne feroare. De iennichste reden dy't ik betinke kin is dat de útkomst fan de eardere risiko-beoardieling net winsklik wie en dat der in nije risiko-beoardieling nedich is om lachgas ûnder de opiumwet te bringen.

Opiumwet

Stoffen kinne net samar ûnder de opiumwet brocht wurde. Dêrta moat foldien wurde oan de bepalings fan kêst 3b, twadde lid: 

By oarder fan ried kinne stoffen tafoege wurde oan list I of list II as oantoand is dat se 1) it minsklik bewustwêzen beynfloedzje en by gebrûk troch minsken liede kinne ta 2) skea oan syn sûnens en 3) skea oan de maatskippij.

Allinnich as oan alle trije fan dizze eleminten foldien wurdt, kin in medisyn ûnder it berik fan de Opiumwet brocht wurde. Op grûn fan de útkomsten fan de risiko-beoardieling fan it RIVM út 2016 foldocht de stof stikstofmonoxide (N2O) net oan dizze kritearia.

In risikobeoardieling troch de CAM is meastentiids de opmaat foar it pleatsen fan in stof op ien fan de listen fan de Opiumwet. Want ek al hat de CAM advisearre om stoffen net ûnder de opiumwet te bringen, lykas yn it gefal fan qat

Qat foarmet in lyts risiko foar de sûnens fan de brûker en foarmet gjin signifikant risiko foar de Nederlânske maatskippij. Dêrom is d'r gjin reden om it gebrûk fan khat te ferbieden.

en de paddestoelen

It brûken fan halluzinogene paddestoelen (magyske paddestoelen) soarget foar sa'n leech risiko foar yndividuele sûnens en maatskippij dat it ferbieden fan toverpaddestoelen in te hurde remedie is yn relaasje ta de oerlêst en skea dy't troch it hjoeddeiske gebrûk feroarsake wurde.

wie it gefal, sawol khat as magyske paddestoelen waarden dêrnei pleatst op list II fan de Opium Wet.

In risikobeoardieling biedt foar VWS altyd in útgongspunt om plak op ien fan de listen fan de Opiumwet te rjochtfeardigjen. Alarmfase 1 foar stikstofoxide (N2O).

Ferbod

De politike refleks om op te roppen ta in ferbod op elk drankmiddel dat jongeren omearmje is koartsichtich en ûnferstannich. Ut ûndersyk docht hieltyd wer bliken dat it better is om it gebrûk en de ferkeap fan ditsoarte stoffen te regeljen dan te ferbieden. Yn oerlis mei de sektor kinne betingsten steld wurde oan produksjeproses, komôf, gearstalling en kwaliteit. Dêrby moat omtinken komme foar ynformaasje en ferantwurde gebrûk. Dit levert úteinlik it grutste foardiel op foar sûnens en maatskippij.

It Ryk hat no de kâns om it goed te regeljen, tegearre mei de sektor. De tiid rint út, mar it is net te let. In ferbod op lachgas, fia de APV of fia de Opiumwet, kin miskien bepaalde gefoelens fan ûnrêst en ûnfeiligens by it publyk fuorthelje, mar it is gjin oplossing foar it probleem.

Related articles

Lit in reaksje efter

[adrate banner = "89"]