Mmachibido iwu Britain na-egbochi ndị na-agwọ ọrịa cannabis bụ ihe ezi uche na-adịghị na ya

site druginc

Mmachibido iwu Britain na-egbochi ndị na-agwọ ọrịa cannabis bụ ihe ezi uche na-adịghị na ya

United Kingdom – Politici die bang zijn voor grote “Big pharma” bedrijven in de medicijnen industrie en daarbij het taboe rondom cannabis blokkeren de toegang tot deze belangrijke medicijnen voor veel mensen.

Dat de overheid enkele ernstige epilepsie en patiënten met multiple sclerose toestaat om cannabidiol geneesmiddelen te krijgen om hun symptomen te verlichten, is goed nieuws. Dat is alles wat gezegd kan worden. Opnieuw komt er een beslissing uit de grotten van de Britse NHS die het kwaad van een gepolitiseerde, gecentraliseerde, verzwakte gezondheidszorg in het Verenigd Koninkrijk onthult.

Zoals het er nu uitziet, blijft elk cannabisgeneesmiddel dat actieve THC als pijnstiller bevat – net als medicinale marihuana voor miljoenen mensen wereldwijd – verboden. Medicinale cannabis is op veel plaatsen in de wereld al te verkrijgen. Het is mogelijk in Amerika van Donald Trump – waar de president “medische cannabis 100% steunt”.

Britse patiënten kunnen het Kanaal oversteken en (illegaal) importeren. Thuis kan het op bijna elke straathoek worden gekocht om te worden geconsumeerd door naar verluidt 1,4 miljoen Britten met pijn. Maar Britse politici spelen graag arts. De gezondheidssecretaris, Matt Hancock, heeft een algemene verkiezing om te winnen. Pijn van de mensen moet wachten. Hij is in de greep van een cannabis taboe – en de grote pharma bedrijven.

Iedere ouder van een ziek kind wil toch alle mogelijkheden benutten?

Elke liefhebbende ouder van een epileptisch kind weet wat hun pijn verlicht. Het idee dat alleen een arts met een geneesmiddel op recept, klinisch getest door een staatsregelaar, kan meten dat de pijn obsceen is. Hoeveel hartverscheurende anekdotes zijn er nodig voor voor de politiek om hiervan kennis te nemen? Dit is wat er aan de hand is wanneer artsen verantwoording afleggen aan politici die op hun beurt weer antwoord moeten geven op farmaceutische bedrijven met hun gevestigde belangen in bestaande producten.

Toen vorig jaar de toenmalige thuissecretaris (let op, niet de gezondheidssecretaris), Sajid Javid, licenties uitgaf voor op cannabis gebaseerde medicijnen voor kinderen in twee veel gepubliceerde zaken, leek het erop dat er vooruitgang werd geboekt. Maar het bleek gewoon een headline-grabbing gebaar te zijn. Deze pad naar ontwikkeling is inmiddels weer gesloten.

Een nieuw welkom initiatief van DrugScience

Vandaar het welkome, zij het wanhopige, initiatief vorige week van DrugScience, geleid door de neuropsychopharmacoloog David Nutt, om een 20.000-koppige studie van patiëntenervaring met medicinale cannabis op te zetten.

Het is gericht op aandoeningen waarvan is aangetoond dat ze vatbaar zijn voor het medicijn, niet alleen epilepsie en MS, maar chronische pijn, angst, Tourette en posttraumatische stress.

Zoals Nutt zegt, is het gewoon verkeerd dat zieke patiënten in Groot-Brittannië “onbehandeld blijven, een aanzienlijke schuld hebben vanwege de kosten van privé-recepten, of gecriminaliseerd omdat ze gedwongen worden zich op de zwarte markt te wenden".

Maar de ultieme vloek is centrale controle over het lokale experiment. De doorbraak in de VS kwam toen de federale overheid te horen kreeg dat het zich niet kon bemoeien met het recht van een staat om zelf te beslissen. Dus wat betreft deze kwestie van cannabis, waarom zou Schotland niet het voorbeeld nemen naar deze vrijheid – vrij om daarna Groot-Brittannië, de mensen en mogelijkheden te verwelkomen in de 21ste eeuw?

Lees meer op TheGuardian (EN)

Ihe ndị metụtara ya

Hapụ ikwu

[ọkọlọtọ adrate = "89"]