Is THCV psychoactief?

1,5K

THCV, tetrahydrocannabivarin, is een van de meer dan 80 cannabinoïden die zijn geïdentificeerd in de Cannabis sativa-soort, waaronder CBD, THC en vele andere biologisch actieve moleculen. Hoewel THCV meestal wordt gevonden in zeer lage concentraties in vergelijking met CBD of THC, zijn er enkele hennep- en cannabissoorten die hoge concentraties THCV bevatten en het krijgt snel aandacht voor zijn unieke interacties met andere cannabinoïden. Een van de grootste vragen rond THCV is of het al dan niet dezelfde psychoactieve effecten heeft als de bekende THC.

Er zijn bijna geen studies bij mensen die hebben onderzocht of dit waar is of niet. Dit maakt het trekken van conclusies moeilijk, maar hier is een samenvatting van wat wetenschappers over THCV hebben kunnen ontdekken.

Heeft THCV een psychoactief effect?

THCV en THC (tetrahydrocannabivarine en tetrahydrocannabinol) zijn vergelijkbare verbindingen. Je kunt de overeenkomsten zien als je kijkt naar de moleculaire structuur van de twee verbindingen, die alleen van elkaar verschillen door de langere koolstofketen op THC, maar dit kleine verschil levert grote veranderingen op in de interactie van de verbinding met celreceptoren, beide in feite en activiteit.

In 1970 waren onderzoekers van de Universiteit van Oxford een van de eersten die THCV identificeerden in een cannabisextract. In hetzelfde artikel meldden ze dat THCV bijna vijf keer minder actief was dan THC in een experiment met muizen.

In 1974 rapporteerde een onderzoek naar de relatie tussen structuur en activiteit bij cannabinoïden dat ze zes mensen 7 mg intraveneuze doses THCV gaven om de gelijkenis met THC te bepalen. Een van de zes meldde geen effect, terwijl de andere vijf milde effecten hadden die vergelijkbaar waren met THC. De studie concludeerde dat de potentie ongeveer 25% was van die van THC. Deze studie werd voltooid zonder het gebruik van een controlegroep en de steekproefomvang is klein, maar dit is een van de weinige onderzoeken die de effecten van THCV bij mensen onderzochten.

Een artikel dat in 2005 in het British Journal of Pharmacology werd gepubliceerd, onderzocht de interactie van THCV met cannabinoïde-receptoren, CB1 en CB2, in hersenweefsel en eierstokcellen van hamsters. CB1- en CB2-receptoren bevinden zich in celmembranen die door het hele lichaam worden aangetroffen en die behoren tot het endocannabinoïdesysteem. THC staat erom bekend dat het zich hecht aan CB1-receptoren, die een hoge concentratie in de hersenen hebben en psychoactieve effecten veroorzaken. Uit de studie bleek dat THCV daadwerkelijk kan werken als een CB1- en CB2-receptorantagonist, waardoor de binding van THC en andere cannabinoïden wordt geblokkeerd door te strijden om de receptor. Zonder het vermogen om te binden aan celreceptoren, verliest THC zijn vermogen om een ​​effect te hebben op de lichaamschemie.

Een studie die in 2007 werd gepubliceerd, onderzocht deze bevindingen verder en stelde vast dat hoewel lage doses THCV in feite CB1- en CB2-receptoren antagoneren en enkele van de psychoactieve effecten van THC blokkeren. Dit betekent dat THCV bij hoge doses de receptor op dezelfde manier opwekt als THC, wat psychoactieve effecten bij muizen veroorzaakt. Aangezien deze studie echter werd uitgevoerd op en met muizen met een synthetisch analoog van THCV, niet van nature geëxtraheerde THCV, is het niet eenvoudig om de bevindingen naar mensen te extrapoleren. Er zijn geen recente studies bij mensen naar de psychoactieve effecten van THCV.

Een recent onderzoek naar de antagonistische effecten van THCV op THC bij mensen werd in 2016 gepubliceerd. Tien mannelijke cannabisgebruikers kregen gedurende vijf dagen oraal 10 mg THCV of een placebo. Op de vijfde dag kregen ze allemaal 1 mg THC intraveneus en werd het niveau van psychoactiviteit vergeleken tussen de THCV- en placebogroepen. Er was geen merkbaar verschil tussen de THCV en placebo, wat aangeeft dat een orale dosis van 10 mg niet voldoende is om enige psychoactiviteit te veroorzaken. Hun resultaten waren onder meer een significante vermindering van uitgestelde verbale herinnering, een toename van geheugeninbraken en meldingen van een minder euforisch gevoel in de THCV-groep.

Waar lijkt THCV allemaal goed voor te zijn:

• Eetlust onderdrukking en gewichtsverlies
• Bloedsuiker regulatie (o.a. voor diabetes patienten)
• Onder controle krijgen van paniekaanvallen
• Spierbeheer en neurobescherming
• Botbescherming en groei
• Ontstekingsremmende eigenschappen

Concluderend

THCV heeft wel een psychoactief effect op mensen, maar niet op dezelfde manier als THC. Studies hebben aangetoond dat THCV bij grote doses ongeveer 4-5 keer minder krachtig is dan THC, maar nog steeds vergelijkbare effecten heeft. Lage doses THCV hebben echter het tegenovergestelde effect, blokkeren de werking van THC op CB1-receptoren en verminderen de psychoactiviteit. Cannabisvariëteiten met hoge THCV-concentraties worden populairder vanwege deze verschillende effecten. Gedetailleerd onderzoek naar de psychoactiviteit van THCV bij mensen is nooit uitgevoerd en is duidelijk nodig. Totdat er meer studies zijn afgerond, is het moeilijk om te bepalen wat precies de psychoactieve effecten zijn die uniek zijn voor THCV en hoe ze reageren op THC in het menselijk lichaam.

Bronnen o.a. 10Buds (EN), CannaMD (EN), RoyalQueenSeeds (afb), Kazmira (EN), Leafly (EN)