Badania wykazały, że nie ma znaczącej różnicy między mikrodawkowaniem LSD a placebo w leczeniu objawów ADHD.
Odczuwalne korzyści ze stosowania mikrodawek w przypadku zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) prawdopodobnie wynikają bardziej z oczekiwań niż z rzeczywistych efektów farmakologicznych. Wynika to z nowego badania przeprowadzonego przez Szpital Uniwersytecki w Bazylei w Szwajcarii i Uniwersytet w Maastricht w Holandii, opublikowanego w JAMA Psychiatry.
Zrozumienie ADHD i wyzwań związanych z leczeniem
ADHD to powszechne zaburzenie neurorozwojowe, na które cierpi około 2,6% dorosłych na całym świecie. Zaburzenie to charakteryzuje się objawami nieuwagi, nadpobudliwości i impulsywności, które utrudniają codzienne funkcjonowanie, wykonywanie pracy i obniżają ogólną jakość życia. Chociaż standardową metodą leczenia są leki farmakologiczne klasyfikowane jako stymulujące i niestymulujące, nie są one uniwersalnie skuteczne. Badania wykazują, że nawet u 40% pacjentów nie udaje się osiągnąć odpowiedniej kontroli objawów, a wielu pacjentów doświadcza skutków ubocznych prowadzących do przerwania leczenia.
W obliczu tych wyzwań rośnie zainteresowanie alternatywnymi metodami leczenia ADHD, w tym mikrodawkowaniem substancji psychodelicznych.
Co to jest mikrodozowanie?
Mikrodawkowanie odnosi się do praktyki polegającej na przyjmowaniu małych dawek substancji psychodelicznych, takich jak dietyloamid kwasu lizergowego (LSD) lub psylocybina, w celu poprawy funkcji poznawczych lub złagodzenia objawów psychiatrycznych bez wywoływania efektów psychoaktywnych. Zazwyczaj mikrodawka LSD wynosi od 5 do 20 µg, a użytkownicy często stosują się do schematu dawkowania co kilka dni przez okres kilku tygodni. Doniesienia anegdotyczne i badania przyrodnicze wskazują, że mikrodawkowanie LSD może łagodzić objawy ADHD, takie jak nieuwaga i impulsywność, ale kontrolowane dowody kliniczne na to wciąż są skąpe.
Studia naturalistyczne
Badania naturalistyczne przeprowadza się w świecie rzeczywistym, bez manipulacji eksperymentalnych, często wykorzystując dane obserwacyjne i wyniki zgłaszane przez samych uczestników.
Większość dowodów na skuteczność mikrodawkowania w leczeniu ADHD pochodzi z samooceny pacjentów oraz z danych obserwacyjnych, jednak w przypadku tych danych brakuje rygorystycznych kontroli niezbędnych do ustalenia związków przyczynowo-skutkowych. Niedawny systematyczny przegląd badań nad mikrodawkowaniem podkreślił potrzebę przeprowadzenia badań z randomizacją w celu potwierdzenia skuteczności terapii.
Badanie kliniczne mikrodawkowania LSD
Aby zbadać, czy mikrodawkowanie LSD może łagodzić objawy ADHD, naukowcy przeprowadzili rygorystyczne badanie kliniczne, aby ocenić bezpieczeństwo i skuteczność tej metody. Celem badania było ustalenie, czy postrzegane korzyści mikrodawkowania potwierdzają się w świetle badań naukowych, czy też są one po prostu wynikiem oczekiwań.
Dr Lorenz Müller, wykładowca na Wydziale Nauk Farmaceutycznych Uniwersytetu w Bazylei, wraz ze współpracownikami przeprowadził podwójnie ślepą, kontrolowaną placebo, randomizowaną fazę 2A badania klinicznego. Badanie trwało sześć tygodni i wzięło w nim udział 53 dorosłych uczestników w wieku od 18 do 65 lat, u których zdiagnozowano umiarkowane lub ciężkie ADHD.
Ocena małych dawek LSD w leczeniu ADHD
Uczestnikom badania przydzielono losowo w stosunku 1:1 dawkę 20 µg LSD lub placebo, dwa razy w tygodniu pod nadzorem. Następnie dokonano oceny za pomocą skali Adult ADHD Investigator Symptom Rating Scale. Objawy ADHD zgłaszane przez samych pacjentów oraz oceniane przez obserwatorów były również rejestrowane za pomocą standaryzowanych skal ocen. Monitorowano wyniki dotyczące bezpieczeństwa, w tym zdarzenia niepożądane i parametry zdrowia fizycznego.
Zarówno w grupie LSD, jak i w grupie placebo zaobserwowano znaczącą redukcję objawów ADHD w ciągu sześciu tygodni. Nie było jednak statystycznie istotnej różnicy pomiędzy obiema grupami.
„Chociaż wielokrotne podawanie małych dawek LSD było bezpieczne w warunkach ambulatoryjnych, nie wykazano jego skuteczności w porównaniu z placebo w łagodzeniu objawów ADHD u osób dorosłych” – napisali autorzy.
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były bóle głowy, nudności, zmęczenie, bezsenność i zaburzenia widzenia. Nie odnotowano jednak żadnych poważnych skutków ubocznych.
„Wybrano stosunkowo wysoką mikrodawkę, aby zwiększyć szansę wykrycia pozytywnego efektu i skuteczności. Dlatego uważamy za mało prawdopodobne, aby dawka była zbyt niska, aby była skuteczna” – dodali autorzy.
Wielu uczestników, nawet tych z grupy placebo, uważało, że przyjęli LSD, co mogło mieć wpływ na zgłaszaną przez nich poprawę. Autorzy zauważyli, że uczestnicy, którzy byli przekonani, że otrzymali LSD, odnotowali większą redukcję objawów ADHD niż ci, którzy prawidłowo przypuszczali, że otrzymali placebo.
Implikacje mikrodawkowania LSD w leczeniu ADHD
Wyniki tego badania podważają pogląd, że mikrodawkowanie LSD może skutecznie łagodzić objawy ADHD.
„Wyniki te podważają anegdotyczną praktykę i podkreślają znaczenie badań kontrolowanych placebo w badaniach nad mikrodawkowaniem substancji psychodelicznych” – stwierdzili autorzy.
Autorzy stwierdzili, że na silną reakcję placebo miały prawdopodobnie wpływ duże oczekiwania i szerokie zainteresowanie mediów potencjalnymi korzyściami mikrodawkowania substancji psychodelicznych. Fakt, że wielu uczestników grupy placebo wierzyło, że otrzymało LSD i później zgłaszało poprawę objawów, podkreśla wpływ błędu oczekiwań.
„Postrzegane korzyści mikrodawkowania substancji psychodelicznych mogą wynikać bardziej z oczekiwań niż z efektów farmakologicznych samego związku psychodelicznego” – dodali.
Dalsze badania powinny skupić się na badaniu alternatywnych schematów dawkowania, takich jak niższe dawki lub zmienne harmonogramy podawania, a także na innych formach substancji psychodelicznych, w tym psylocybiny.
Choć mikrodawkowanie wciąż budzi publiczną fascynację, jedynie kontrolowane badania kliniczne mogą określić jego rzeczywistą skuteczność i bezpieczeństwo.
Źródło: technologynetworks.com
