Trójkąt Amsterdamski: sen czy dramat?

1,3 tysięcy

Holandia - przez pana Kaj Hollemans (KH Legal Advice) (kolumny KHLA).

W zeszły piątek zaprezentował burmistrz Amsterdamu Plan do walki z przestępczością narkotykową w Amsterdamie. W trójkącie amsterdamskim (burmistrz, policja i prokuratura) wszystko zaczyna się od zapobiegania i egzekwowania pozytywnego zrównoważonego rozwoju w dłuższej perspektywie, z korzyścią dla wszystkich mieszkańców Amsterdamu. Represja jest koniecznym i nieuniknionym ostatnim elementem walki z nadużyciami, mówi burmistrz Halsema.

W planie „Trójkąt przeciwko przestępczości narkotykowejSformułowano pięć celów:

• Podnoszenie świadomości wśród „użytkowników rekreacyjnych” na temat korupcyjnych skutków handlu narkotykami.
  
  Trójkąt amsterdamski ma na celu zainicjowanie społecznej dyskusji na temat społecznych skutków używania narkotyków w najbliższej przyszłości i uświadomienie użytkownikom szkód społecznych poprzez informacje.
  
• Wzmocnienie podziału na rynek narkotyków miękkich i twardych
  
  Zmniejszając wielkość rynku konopi w Amsterdamie i umożliwiając zarządzanie nim, a jednocześnie regulując tylne drzwi, trójkąt ma na celu wzmocnienie rozdziału między rynkiem miękkich i twardych narkotyków.
  
• Oferowanie perspektywy młodym ludziom (wrażliwym)
  
  Trójkąt inicjuje i uczestniczy w programach mających na celu wzmocnienie szans, pozycji społecznej i perspektywy wrażliwej młodzieży.
  
• Zwalczanie korupcji i działalności wywrotowej
  
  Dzięki środkom administracyjnym, prewencyjnym i represyjnym trójkąt ma na celu możliwie najskuteczniejsze zapobieganie korupcji i osłabieniu w wyniku handlu narkotykami oraz przeciwdziałanie im.
  
• Przeciwdziałanie nadmiernej przemocy
  
  Trójkąt ma na celu osiągnięcie znacznego ograniczenia nadmiernej przemocy poprzez połączenie środków administracyjnych, zapobiegawczych i represyjnych.

Dobre samopoczucie

Krótko mówiąc, w trosce o dobro wszystkich mieszkańców Amsterdamu wkrótce rozpocznie się kampania uświadamiająca skierowana do „yogasnuivers”, czyli 100 ze 166 kawiarni zamknięte a samorząd lokalny chce zwalczać korupcję, podważanie i przemoc za pomocą kombinacji środków administracyjnych, zapobiegawczych i represyjnych.

Trójkąt amsterdamski przy sporządzaniu tych planów zapomniał o najważniejszym aspekcie. Najwyraźniej nikt nie powiedział burmistrzowi i innym bojownikom, że rynek narkotyków jest głównie napędzany popytem, ​​a nie podażą. Tak długo, jak będzie istniał popyt na narkotyki, wszystkie te propozycje są z góry skazane na niepowodzenie i doprowadzą tylko do większej niedoli, większej uciążliwości i większej przemocy. Jeśli jedno stało się jasne w ostatnich latach, to to, że „wojna z narkotykami” doprowadziła do większego zażywania narkotyków i większej liczby przestępstw narkotykowych, a nie mniej. 

Kampania skierowana do „yogasnuivers” nie ma szans, dopóki nie zostanie zaoferowana realna alternatywa dla tej (dużej) grupy użytkowników. Zamykanie kawiarni i odmawianie obcokrajowcom dostępu do tych kawiarni doprowadzi głównie do zwiększenia handlu ulicznego, większej uciążliwości i przemocy. I ostatnie badania Michelle Bruin z Uniwersytetu w Groningen pokazuje, że rząd w coraz większym stopniu wykorzystuje możliwości, jakie daje prawo administracyjne, ponieważ prawo karne zbytnio ogranicza rządowi jego zdolność do zwalczania narkotyków (przestępstw). Stawia to coraz większą presję na ochronę prawną obywateli. Burmistrzowie mogą pozasądowo zamykać domy związane z handlem narkotykami lub inną działalnością przestępczą. Dzieje się to coraz częściej, nawet przy niewielkich ilościach narkotyków lub gdy nie ma uciążliwości. Plik walka z narkotykami trwa ofiarami padają niewinni cywile, a nawet dzieci. Wyłaniają się kontury nowego dramatu. Samorząd najwyraźniej niewiele nauczył się na aferze pożytku publicznego.

Tak więc, w trosce o dobrobyt wszystkich obywateli Amsterdamu, trójkąt amsterdamski proponuje podjęcie szeregu środków, które stanowią zagrożenie dla dobrobytu tych samych obywateli. Jak na to wpadłeś?

Wojna polderowa

Podczas gdy coraz więcej krajów wokół nas zdaje sobie sprawę, że „wojny z narkotykami” nie da się wygrać i poszukuje alternatyw, w Holandii pozostajemy w pełni zaangażowani w represje, z pewnym rodzajem świętego przekonania, że ​​tym razem przyniosą one zamierzony skutek. prowadzić. Szaleństwo to ciągłe robienie tego samego i oczekiwanie innego wynikupatrz Einstein al. The wojna polderowa z narkotykami nie można wygrać. Im szybciej administratorzy to zauważą i odważą się szukać alternatyw, takich jak regulacja lub legalizacja niektórych rynków i zasobów, tym lepiej dla dobra wszystkich obywateli Holandii.