Dr. Julie Holland, auteur van het nieuwe boek, Good Chemistry, zegt dat wanneer patiënten die antidepressiva gebruiken geen verlichting meer ervaren, psychedelische medicijnen kunnen worden gebruikt in combinatie met praattherapie om sommige trauma’s uit het verleden te verwerken.
Mensen die al enkele jaren antidepressiva gebruiken, raken soms een muur, een punt waarop de behandeling hun symptomen niet meer lijkt te verlichten. Psychiater Julie Holland zegt dat psychedelische drugs daar mogelijk bij kunnen helpen.
Holland had van 1996 tot 2005 in het weekend de leiding over de psychiatrische spoedafdeling van het Bellevue Ziekenhuis en heeft momenteel een privé-psychotherapiepraktijk in Manhattan. Ze is een medische monitor van de MAPS-studies, waarbij ze onder andere psychedelica ontwikkelt tot voorgeschreven medicatie. Haar nieuwe boek, Good Chemistry, onderzoekt hoe ze denkt dat psychedelische drugs, waaronder LSD, psilocybine, MDMA en marihuana, op grotere schaal gebruikt kunnen worden in de psychiatrie om de behandeling efficiënter en effectiever te maken.
“Er zijn bepaalde plantaardige medicijnen in het bijzonder – dingen zoals psilocybine of ayahuasca – die mensen echt helpen om niet alleen hun persoonlijke trauma te onderzoeken,” zegt ze, maar ook “dit gevoel van eenheid en verbondenheid. Mensen komen echt uit deze ervaringen met een nieuw perspectief.”
Holland erkent dat het gebruik van psychedelische drugs in de psychiatrie controversieel is – maar ze zegt dat het toepassen hiervan in de praktijk langzaam aan acceptatie wint.
‘Goede psychotherapie duurt jaren en er zijn veel horten en stoten’, zegt ze, ‘en mensen rennen weg als het te zwaar wordt. Maar het verandert steeds meer. … De gegevens zijn zo overtuigend dat naar mijn mening mensen in mijn beroep geen excuus hebben om niet te weten wat er aan de hand is. “
Hoogtepunten van het interview
Over de grenzen van antidepressiva
We hebben in lange tijd niet veel innovatie gehad in antidepressiva.
Mensen kregen deze medicijnen en daarna kwamen ze er nooit meer uit. En veel mensen gebruiken al tientallen jaren antidepressiva en ze zijn niet ontworpen om op die manier te worden gebruikt. Dus dat is een soort nummer 1-probleem. Maar dingen veranderen absoluut waar mensen beter begrijpen dat het niet zo eenvoudig is als alleen veranderde chemie of veranderde genetica. Dat je jeugd ervaringen en trauma’s en dingen als inkomensongelijkheid hebben – er zijn allerlei dingen die een impact hebben op wat je mentale gezondheid zal zijn. En een groot deel ervan is het verwerken van trauma. Dus de dagelijkse doses antidepressiva, angststillers, slaappillen, antipsychotica, ze zijn er echt niet om het primaire probleem te helpen. Ze zijn er om de scheuren te dichten en als pleisters te fungeren, terwijl psychedelische psychotherapie echt probeert de oorzaak van de symptomen te achterhalen in plaats van alleen maar een soort van papier over de symptomen te behangen. …
Ik wil niet zeggen dat iedereen zijn pillen helemaal weg moet gooien. Maar ik denk wel dat voor mensen die al tientallen jaren alleen antidepressiva gebruiken, het de moeite waard is om te onderzoeken of er andere manieren zijn om misschien enkele van de symptomen te behandelen en misschien om enkele van de onderliggende oorzaken van de symptomen te achterhalen.
Julie Holland
Over de behandeling van posttraumatische stress stoornis (PSTSS) met cannabis
Dit is een soort van nieuw paradigma, een revolutionaire manier om trauma te behandelen. Als mensen getraumatiseerd zijn, worden ze erg angstig. Ze raken een beetje hyper opgewonden. Ze kunnen niet goed slapen. Ze kunnen niet goed eten. Je kunt medicijnen geven om angst te verminderen of … om te helpen bij het slapen. Maar je komt niet echt tot de hoofdoorzaak: namelijk dat ze getraumatiseerd zijn en dat ze het trauma verder moeten verwerken en door het trauma heen moeten werken. … En wat CBD doet en cannabis doet en sommige psychedelica doen en MDMA doet, is dat het je naar de andere kant van het zenuwstelsel brengt, het parasympathische zenuwstelsel, dat niet gaat over vechten of vluchten – het gaat over blijven en open zijn.
Over de behandeling van PTSS met MDMA of ecstasy
MDMA is gewoon een voortreffelijk perfecte chemische stof om het proces van psychotherapie te versterken, dus dat is eigenlijk waarom er voor is gekozen. MDMA helpt mensen om zich meer ontspannen en opener en vertrouwder en meer vertrouwen te voelen in de therapeut, wat belangrijk is. … Het helpt mensen wakker, alert, verbaal te zijn, te willen praten, te willen verkennen. Maar omdat het serotonine verhoogt, is er heel weinig angst en ook een gevoel van verzadiging – alsof je niet echt iets nodig hebt, alsof je alles hebt wat je nodig hebt. Dus deze staat van hoog dopamine, hoog serotonine en ook hoog oxytocine maakt het echt geweldig om open te zijn, vertrouwen te hebben, trauma’s comfortabel te kunnen verkennen en je therapeut erop te vertrouwen dat ze je zullen helpen deze trauma’s veilig te verkennen. En dit gevoel van veiligheid is eigenlijk heel belangrijk. MDMA, omdat het oxytocine verhoogt, zorgt voor een rust van de amygdala – de angstreactie. Trauma’s onderzoeken is eng, en vaak als mensen bang worden, sluiten ze en willen ze niet praten en willen ze niet verkennen.
Over de effectiviteit van MDMA-ondersteunde psychotherapie
Vrijwel iedereen die ik heb gesproken die een door MDMA ondersteunde psychotherapiesessie heeft gehad, is ervan weggekomen alsof ze een groot deel van hun trauma hebben verwerkt – misschien niet hun volledige trauma, maar ze hebben zeker een betere soort van het land van hoe het eruit ziet. … Ik heb bijvoorbeeld een patiënt die, haar echtgenoot, zelfmoord heeft gepleegd. En ze had het heel moeilijk om hem te vergeven of dat te verwerken en met MDMA was ze in staat om dat in één sessie te doen en om wat van dat gewicht en die zwaarte daar in de therapieruimte achter te laten.
Ik heb patiënten gehad die zijn gestopt met zelfbeschadiging of zelfmoord. Ik heb patiënten gehad die zich niet langer dwangmatig suïcidaal voelen. Veel patiënten die hun gedrag rond alcohol of dwangmatig eten of drugsgebruik hebben veranderd.
Waarom MDMA niet werkt als een patiënt antidepressiva gebruikt
Tachtig procent van deze antidepressiva wordt voorgeschreven door mensen die geen psychiater zijn en ze worden gewoon keer op keer vernieuwd. Antidepressiva die aan serotonine werken, worden de SSRI’s genoemd – waar ze zitten is precies waar MDMA naartoe moet om het werk te doen. Dus ze blokkeren de werking absoluut. Dus als je een SSRI gebruikt, voel je in feite geen MDMA als je deze gebruikt. En dan heb je zoiets als ayahuasca, wat erg populair is – een psychedelische thee – en er zijn een heleboel medicijnen die je niet kunt nemen als je van plan bent een ayahuasca-ervaring te gaan krijgen.
Soms moet er in deze situaties een soort medische controle zijn, omdat ik niet wil dat mensen dingen doen die potentieel dodelijk zijn wanneer ze een positieve groei-ervaring zouden kunnen hebben als ze bepaalde medicijnen niet gebruikten.
Over hoe deze psychoactieve medicijnen “brain rewiring” kunnen vergemakkelijken
Veel van deze medicijnen waar we het over hebben, zoals ayahuasca en psilocybine, MDMA, cannabis – vergemakkelijken allemaal de zogenaamde neuroplasticiteit, het soort hersenen dat groeit en verandert en opnieuw wordt aangelegd. En er zijn dingen die synaptogenese worden genoemd, wat lijkt op het vormen van nieuwe synapsen. En dan is er neurogenese, wat nieuwe hersencellen vormen.
Iedereen die opgroeide in de jaren ’80 heeft het idee dat deze drugs hersencellen doden, maar het is eigenlijk precies het tegenovergestelde – dat veel van deze plantaardige medicijnen en psychedelische medicijnen de groei van hersencellen veroorzaken en wat neuroplasticiteit wordt genoemd, wat een variant is voor het vormen van nieuwe verbindingen en mogelijk daardoor de hersenen enigszins opnieuw worden bedraad, wat echt helpt.
Dat is wat de groei en de gedragsverandering bevordert. En je ziet niet per se veel groei en gedragsverandering wanneer mensen antidepressiva gebruiken of misschien zelfs jarenlang in therapie gaan. Met echt goede therapie waar je al jaren naar toe gaat, heb je vaak wel gedragsveranderingen. Maar om ze na één sessie te zien is echt opmerkelijk. En het is moeilijk om gewoon terug te gaan naar de dagelijkse dosis nadat je dit soort enorme gedragsverandering hebt gezien.
Over hoe de corona pandemie veel mensen angstiger heeft gemaakt
Zelfs vóór de pandemie en het soort politieke onrust had ik patiënten die extreem bezorgd waren vanwege de huidige politieke situatie of sommige mensen die van streek zijn over het milieu en wat er gebeurt. Dus onze angstniveaus waren al behoorlijk hoog voordat deze corona pandemie allemaal in de lente gebeurde. Sinds de jaren ’90 zijn de cijfers alleen maar toegenomen met het gebruik van voorgeschreven medicijnen tegen angst. En we zagen een grote piek rond 9/11, en we gaan nu ook een grote piek zien. Het is dus alomtegenwoordig. Het is een continu probleem. Angst heeft een soort van depressie ingehaald als de nummer 1 klacht, niet alleen bij psychiaters, maar gewoon bij de huisartsen. …
Aan het begin van de pandemie was er bezorgdheid over het oplopen van het virus. Maar wat er de afgelopen maanden is gebeurd, is, naast het soort van alomtegenwoordig gevoel van angst en onheil, dat de mensen die geïsoleerd zijn, de mensen die alleen wonen, mijn patiënten drie maanden lang geen menselijke aanraking hebben gehad. En omdat je zo geïsoleerd en niet verbonden bent, word je angstiger. Het zal het slapen moeilijker maken… Dus het voedt zich met zichzelf. Dat is waar ik me nu echt zorgen over maak, is dat het isolement en de verbreking de fysiologie beïnvloeden, mensen angstiger maken en dan slapen ze niet goed, ze eten niet goed. Ze proberen zichzelf te kalmeren met ongezond gedrag en dan wordt het allemaal van kwaad tot erger.
Bronnen o.a. FlipBoard (EN), NPR (EN), TechnoCodex (EN)
