De omvang van de illegale drugshandel in het VK is immens. Vorig jaar bleek uit het eerste deel van een onafhankelijk onderzoek van de drugshandel dat de markt in het VK naar schatting £ 9,4 miljard per jaar waard was – waarbij de gezondheids-, sociale en criminele schade van deze industrie de samenleving naar schatting £ 19 miljard per jaar kost.
Dit onderzoek werd uitgevoerd door Dame Carol Black, een arts en onderzoeker die voorheen de nationale directeur van de regering voor gezondheid en werk was. Haar eerste rapport onthulde dat in 2020 ongeveer 3 miljoen mensen illegale drugs gebruikten in Engeland en Wales. Deze aantallen zijn onthutsend, vooral als je bedenkt dat het aantal drugsgerelateerde sterfgevallen in Engeland en Wales de afgelopen acht jaar is gestegen tot recordcijfers.
Het tweede deel van de review, die zojuist is gepubliceerd, doet een aantal aanbevelingen over hoe de overheid de drugsproblemen in het VK het beste kan aanpakken. Black doet in totaal 32 aanbevelingen, die alle aspecten van het drugsbeleid bestrijken, van het voorkomen van drugsproblemen tot het evalueren van de effectiviteit van behandelingen.
Aanbevelingen die ook minister Grapperhaus en andere Europese ministers van jusititie en veiligheid ter hand kunnen nemen om kritisch te kijken naar de omstreden en veelbesproken war on drugs.
Enkele van de belangrijkste aanbevelingen zijn:
- Desinformatie is gevaarlijk. Feiten en expertise zijn belangrijk.
- Het opzetten van een “drugseenheid” die het leiderschap en de verantwoordelijkheid voor het drugsbeleid, de preventie en de behandeling zou onderbrengen in één centrale overheidsafdeling.
- Het verstrekken van financiering voor ‘peer mentors’ in arbeidsbureaus om drugsverslaafden aan te moedigen toegang te krijgen tot werkgelegenheidsondersteuning.
- Het creëren van een fonds om te onderzoeken welke maatregelen het beste werken om het gedrag van recreatieve drugsgebruikers te veranderen.
- Het verstrekken van geld aan lokale autoriteiten voor drugsdiensten om ervoor te zorgen dat middelen worden gegeven aan degenen die ze nodig hebben.
Behandel problematisch drugsgebruik niet als criminele activiteit
Gezien de omvang van de drugshandel in het VK en het aantal mensen dat illegale drugs gebruikt, is het duidelijk dat er moet worden geïnvesteerd en hervormd. Maar om ervoor te zorgen dat deze veranderingen plaatsvinden, is een van de grootste aanbevelingen die Black doet, moeten we stoppen om problematisch drugsgebruik als criminele activiteit te blijven beschouwen.
In plaats daarvan moet problematisch drugsgebruik op dezelfde manier worden benaderd als andere chronische gezondheidsproblemen, zoals diabetes of kanker. Drugsverslaving behandelen zoals andere gezondheidsproblemen zou betekenen dat patiënten hulp krijgen van geschoolde gezondheidswerkers – zoals verpleegkundigen, maatschappelijk werkers en psychiaters – in plaats van werknemers en vrijwilligers die soms ongetraind zijn.
Maar de behandeling van drugsproblemen is al jaren geen prioriteit voor de Britse regering – waarbij de uitgaven en budgetten voor diensten en behandelingen sterk zijn verminderd. Dit is niet geholpen door het feit dat velen drugsverslaving nog steeds als een persoonlijke keuze zien. Maar dit is niet altijd waar, omdat veel verschillende ervaringen – zoals trauma – ertoe kunnen leiden dat iemand problemen krijgt met drugs. Hieruit blijkt dat drugsproblemen in veel gevallen verweven zijn met gezondheids- en psychische problemen.
Onderzoek toont aan dat het stigma van drugsgebruik als een criminele kwestie – in plaats van een gezondheidskwestie – mensen ervan kan weerhouden om behandeling te zoeken. In sommige gevallen kan deze vertraging fataal zijn, aangezien behandeling een effectieve manier is om drugsgerelateerde sterfgevallen te verminderen. Tijdige behandeling kan ook de verspreiding van infecties zoals hiv en hepatitis verminderen door steriele naalden en spuiten te verstrekken aan degenen die drugs injecteren.
Minder geld voor drugsonderzoek
Drugsgebruik als een criminele kwestie beschouwen, betekent ook dat er minder geld wordt geïnvesteerd in onderzoek naar het bekijken van effectieve behandelingen voor deze problemen. Traditioneel wordt er geïnvesteerd in onderzoek naar het verband tussen drugs en criminaliteit. Investeren in onderzoek dat de gezondheidsaspecten van problematisch drugsgebruik onderzoekt, kan leiden tot positieve resultaten, zoals het vinden van gerichte interventies die de schade kunnen minimaliseren.
Door drugsgebruik als een crimineel probleem te bestempelen, is er ook geld vrijgemaakt voor behandelingen die voornamelijk gericht zijn op het verminderen van criminele activiteiten die verband houden met drugsverslaving. Als zodanig zijn veel behandelingsdiensten onbedoeld ‘opiaatgericht’ geworden, omdat ze voornamelijk ondersteuning bieden aan mensen met problemen als gevolg van heroïne, die verband houden met criminaliteit. Dit werd opnieuw gedreven door een beleid en een focus op middelen die tot doel hebben de misdaad te verminderen, maar die niet het scala aan drugsproblemen weerspiegelt waarmee mensen zich presenteren.
Maar met het toenemende gebruik van andere drugs – waaronder cocaïne en cannabis – meldt een groeiend aantal mensen zich bij diensten aan met andere problemen dan heroïne. Door bijna uitsluitend te investeren in ondersteuning en behandeling van mensen met opiaatproblemen, krijgen mensen die problemen hebben met andere drugs mogelijk niet de hulp die ze nodig hebben. Investeren in onderzoek om evidence-based behandelingen te ontwikkelen voor alle drugsproblemen is dringend.
War on drugs versus volksgezondheid
Misschien wel de meest dringende noodzaak om het drugsbeleid naar de gezondheidsdiensten te verplaatsen, is het recordaantal drugsgerelateerde sterfgevallen. Het verbeteren van de toegang tot en de kwaliteit van de behandeling helpt niet alleen om meer mensen in behandeling te houden, het vermindert ook de kans op terugval en vermindert uiteindelijk het aantal drugsgerelateerde sterfgevallen. Maar tot nu toe hebben beleidsmakers dit advies over het terugdringen van vermijdbare sterfgevallen genegeerd. Het verlenen van diensten aan mensen buiten behandeling – zoals toegang tot huisvesting en werk – kan mensen ook helpen de cirkel van problematisch drugsgebruik te doorbreken.
Het is geen toeval dat sinds tien jaar geleden bezuinigingen op behandelingsdiensten werden opgelegd, het aantal sterfgevallen door drugs begon te stijgen en een nieuw record bereikte. Als de houding ten opzichte van drugsproblemen veranderd en er meer wordt geïnvesteerd in het ontwikkelen van effectievere behandelingen kunnen meer mensen mogelijk succesvol herstellen.
Lees meer op theconversation.com (Bron, EN)
