In Sydney werven ze proefpersonen voor en unieke studie naar de werking van het microdoseren met paddo’s. Deze nieuwe studie doet onderzoek naar de onbewezen praktijk van microdoseren met psychedelica.
Het onderzoek belooft de eerste verkenning te worden van naturalistische psilocybine-microdosering in een laboratoriumomgeving met behulp van een geavanceerde neuroimaging-techniek en een uniek proefprotocol.
Microdoseren met psychedelica
Het idee achter het psychedelische microdoseringsfenomeen is dat kleine doses psychoactieve drugs, zoals psilocybine of LSD, kunnen zorgen voor subtiele verbeteringen in productiviteit, creativiteit, mentaal welzijn en energie. De sleutel tot microdosering is dat de doses zo klein moeten zijn dat de gebruiker geen acute hallucinogene effecten voelt. Kortom, als je iets acuut voelt na het innemen van een dosis, heb je teveel genomen.
Hoewel de praktijk niet bijzonder nieuw is, is het de afgelopen tien jaar dramatisch in populariteit gestegen. Geïnspireerd door zeer actieve internetgemeenschappen en grote hoeveelheden positieve anekdotische rapporten. Ondanks de vlaag van populaire rapporten, is er nog steeds een gebrek aan robuuste empirische gegevens over de werkelijke werkzaamheid van microdosering. Pas de laatste jaren hebben wetenschappers het onderwerp door middel van klinische onderzoeken kunnen verkennen, dus de jury is er nog niet uit of deze praktijk een effectief fenomeen is of slechts een verheerlijkt placebo-effect.
Naturalistisch microdoseringsgedrag
Vince Polito van Macquarie University doet al jaren onderzoek naar naturalistisch microdoseringsgedrag. In 2019 publiceerde hij een boeiende en unieke longitudinale studie die de ervaringen van bijna 100 microdoserende proefpersonen gedurende zes weken volgde. Zijn nieuwste project, gesponsord door het life sciences-bedrijf Mydecine Innovations Group, is aweer een onderzoek naar microdosers.
De focus van de studie ligt op het onderzoeken of microdosering leidt tot veranderingen in nieuwheidsperceptie of patroonherkenning”, zegt Polito. “Door de ervaringen van echte microdosers vanuit meerdere invalshoeken te onderzoeken, door te kijken naar gedrags-, neuroimaging- en biomarkergegevens, willen we ontdekken wat er werkelijk gebeurt als mensen microdoseren ‘in het wild’. Ook kijken we of we objectieve indicatoren kunnen vinden voor enkele van de voordelen die microdosers beweren.”
In plaats van een traditioneel studieprotocol te gebruiken, waarbij onderzoekers zelf doses van een medicijn zouden toedienen aan deelnemers in gecontroleerde omgevingen, zet dit nieuwe onderzoek een zeer unieke methode in om de acute effecten van een microdosis paddenstoelen te onderzoeken. “We gaan mensen die al microdoseren, vragen om twee keer naar het lab te komen”, legt Polito in een e-mail uit aan New Atlas. “We zullen een vereenvoudigde versie van het protocol gebruiken dat is ontwikkeld door onderzoekers van ICL [Imperial College London], wat inhoudt dat deelnemers een placebo en een echte microdosis zullen bereiden. Ze zullen er op elke testdag een nemen (maar weten niet welke ze hebben genomen). Het onderzoek maakt dus gebruik van een ontwerp binnen de proefpersonen, waarbij de prestaties van mensen worden vergeleken op dagen dat ze wel en niet microdoseren.”
Brits versus Australisch onderzoek
Het zelfverblindende microdosisprotocol waarnaar Polito verwijst, is ontwikkeld door een team van Britse onderzoekers en houdt in dat de deelnemer microdoses of placebo’s in enveloppen plaatst die alleen zijn gemarkeerd met QR-codes. De deelnemer schudt de enveloppen, waarbij hij het overzicht verliest welke microdoses bevatten en welke placebo’s. Aan het einde van het onderzoek kunnen de onderzoekers via de QR-codes volgen wanneer elke deelnemer een microdosis of een placebo nam.
De Britse studie die dit nieuwe protocol gebruikt, hoopt dat de eerste fase van de resultaten zeer binnenkort wordt gepubliceerd. Een tweede fase begint later in 2021 en er zal mogelijk worden gekeken naar het opnemen van laboratoriummetingen in de gegevens die het verzamelt. De aanstaande Australische studie is iets eenvoudiger en gerichter dan zijn Britse tegenhanger. Hoewel het zal kijken naar proefpersonen die zelf verslag uitbrengen van voortdurende microdoseringspraktijken, is het vooral geïnteresseerd in de onmiddellijke na-effecten van het nemen van een microdosis.
“Het onderzoek staat open voor mensen die alleen microdoseren met psilocybine”, zegt Polito. “We vereisen niet dat mensen een specifiek doseringsregime volgen. We willen het microdoseringsgedrag van mensen op geen enkele manier beïnvloeden, we willen de ervaringen van mensen met microdosering onderzoeken volgens hun bestaande praktijken. We zijn voornamelijk geïnteresseerd in de onmiddellijke of op de toestand gebaseerde effecten van microdosering, dus onze metingen zullen zich richten op markers van eventuele psychologische of fysiologische veranderingen die optreden terwijl een persoon aan het microdoseren is (in plaats van cumulatieve of langetermijneffecten).”
Hersenactiviteit bij microdoseren
Naast een verscheidenheid aan cognitieve en biometrische metingen, zal de studie de eerste zijn die het microdoserende brein onderzoekt met behulp van een geavanceerde neuroimaging-methode genaamd magneto-encefalografie (MEG). Hoewel het idee van MEG al decennia bestaat, hebben de recente technologische ontwikkelingen het mogelijk gemaakt deze nieuwe vorm van neuroimaging te optimaliserenMEG-scans geven onderzoekers ongelooflijk gedetailleerde inzichten in realtime elektrische activiteit in de hersenen. In tegenstelling tot fMRI, dat neuronale activering volgt door veranderingen in de bloedstroom in beeld te brengen, volgt MEG elektrische activiteit op een manier die vergelijkbaar is met een EEG, maar met een veel grotere resolutie.
Er zijn tot dusverre weinig beeldvormende onderzoeken naar microdosering geweest en ik denk dat dit het eerste MEG-onderzoek zal zijn ”, zegt Polito. “Dit zal het mogelijk maken om veranderingen die optreden in neurale netwerken op doseringsdagen nauwkeuriger te onderzoeken, en om zeer subtiele veranderingen te identificeren die kunnen optreden als reactie op onze experimentele stimuli.”
De studie werft momenteel proefpersonen en Polito vraagt alle geïnteresseerde vrijwilligers in de omgeving van Sydney om op dit e-mailadres contact op te nemen met zijn onderzoeksteam.
Lees newatlas.com (Bron, EN)
