Volgens minister Grapperhaus moet de productie en distributie van alle drugs uit de zwaarste categorie in de Opiumwet (cocaïne, amfetamine, xtc en ghb) keihard worden aangepakt. Precies het ‘War on Drugs‘ beleid waarmee je je een hoop ellende op de hals haalt, omdat legalisering zogenaamd geen optie zou zijn. Wereldwijd wordt er maar liefst 90 miljard euro besteed aan deze drugsoorlog. En dat terwijl de illegale drugshandel en de zwart-geld-stroom, liquidaties en ga zo maar door, alleen maar toenemen.
Het huidige drugsbeleid is onhoudbaar geworden, lieten deskundigen weten. Dat bleek uit het verschijnen van ‘De Schiedamse cocaïnemaffia’ van NRC misdaad-verslaggever Jan Meeus. Hij toetste zijn bevindingen aan wetenschappers en politiemensen.
Illegale circuit
Justitie handhaaft een beleid dat bestaat uit verboden op middelen waar hele volksstammen toegang tot willen hebben. Op house-feesten en festivals staat iedereen strak van de pillen, neemt een snuifje of zweeft langs de podia op een zweem van hasj of cannabis. De georganiseerde criminaliteit, maakt hier gretig gebruik van, waardoor de effecten steeds pijnlijker zichtbaar worden. In de Rotterdamse haven – een van de grote toegangspoorten van drugs – is afgelopen jaar een recordhoeveelheid aan cocaïne onderschept. De totale vangst was met 19.000 kilo coke meer dan verdrievoudigd in vergelijking met 2017. Het speciale Hit and Run Cargo-team onderschepte naast een hele berg ‘wit’, 241 kilo marihuana, 3378 kilo hasj en 58 kilo heroïne. Wanneer je deze aantallen ziet, kun je je voorstellen dat een veelvoud van deze drugs het vasteland wél bereikt.
Georganiseerde, professionele misdaad
Deze continue drugsaanvoer zorgt voor een enorme flow aan zwart geld in de samenleving. De illegale drugshandel is zo lucratief en groeit zo snel dat arrestaties, boetes en inbeslagnames niet het gewenste effect sorteren. De geoliede drugsmachine dendert onverstoorbaar voort. Verder zijn er nog veel meer negatieve effecten zichtbaar in de samenleving. De miljarden euro’s drugsgeld moeten witgewassen worden, wat leidt tot corruptie en malafide bedrijven. Bovendien heeft de illegale drugshandel een mega aantrekkingskracht op jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt. Om nog maar te zwijgen van het drugsafval dat voornamelijk in de Brabantse en Limburgse bossen wordt aangetroffen. De illegale cocaïne-, cannabis- en xtc- productie en verkoop escaleert en is niet te handhaven door politie en justitie.
Dit terwijl het kabinet miljoenen euro’s in een schijnbaar bodemloze put blijft gooien. Een trieste ontwikkeling die niet meer past in een tijd, waar drugs net als alcohol bijna gemeengoed is geworden in het uitgaansleven. Is het niet de hoogste tijd om dit uit de oertijd stammende drugsbeleid eens onder de loep te nemen? Veel mensen keuren drugsgebruik niet goed, maar de gevolgen die de illegale drugshandel met zich meebrengt wel?
Tijd voor een hervorming van het drugsbeleid
Natuurlijk zijn er veel voors en tegens op te noemen die legalisering of regulering van harddrugs goed- of afkeuren. Dat het een groot maatschappelijk probleem is, staat buiten kijf. Daarbij gaat het om twee belangrijke zaken: volksgezondheid en criminaliteit. Vanavond keken verschillende experts kritisch naar het Nederlandse drugsbeleid in de talkshow M op NPO1. Kathalijne Buitenweg, Tweede Kamerlid van GroenLinks: “We moeten het gebruik van harddrugs misschien niet goedkeuren, maar erkennen dat veel jongeren gebruiken. De wijze waarop we dat nu oppakken is niet zinnig. Daarom moeten we beter nadenken over andere oplossingen zoals regulering en legalisering. Alcohol en tabak is bijvoorbeeld wel toegestaan, dat is een totaal schizofrene situatie. Ook aan preventie kan veel meer worden gedaan.” Ook dr. Ton Nabben, criminoloog, schoof aan tafel bij Margriet van der Linden. “De Opiumwet bestaat al 100 jaar. De war on drugs hebben we allang verloren. Daarom moeten we scenario’s bekijken om dit te tackelen en het drugsbeleid opnieuw gestalte te geven. Een eerste stap naar regulering van XTC is bijvoorbeeld door van MDMA geen lijst 1, maar een lijst 2 middel te maken.” Op lijst 2 staan de middelen wiet en hasj.
Het kan bijna niet anders, dat ook onder politici een gevoel groeit dat het huidige, ineffectieve drugsbeleid aan alle kanten faalt. Wellicht is directe legalisering ook niet dé manier, maar het loont in ieder geval de moeite het te overwegen. Deskundigen dringen daarom aan op een wetenschappelijk advies naar de mogelijkheid van legalisering. Natuurlijk gevolgd door een Europees politiek debat over de vormgeving van een nieuw drugsbeleid. Wanneer dit eindelijk gaat gebeuren, blijft gissen. Dat er wat moet gebeuren, staat als een paal boven water.
