Onderzoekers hebben een studie gepubliceerd, waarin wordt onderzocht hoe ketamine kan worden gebruikt om patiënten te helpen die lijden aan aandoeningen die zich in het spectrum van obsessieve-compulsieve stoornissen bevinden.
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCS) is een naam die verwijst naar stoornissen uit verschillende diagnostische categorieën die kenmerken delen, zoals obsessieve gedachten, dwangmatig gedrag en angst. Sommige van de categorieën die deel uitmaken van het OCS-spectrum omvatten patiënten die geobsedeerd zijn door hun lichaam, d.w.z. eetstoornissen, of patiënten die worstelen met impulsbeheersing, wat zich kan manifesteren als middelenmisbruik en alcoholisme. OCS-patiënten uit het hele spectrum vertonen vergelijkbare kenmerken en klinische resultaten.
De oorzaak van obsessieve-compulsieve stoornissen houdt verband met disfunctie in frontostriatale circuits – de neurale paden waarin signalen van de frontale kwabregio van de hersenen naar het striatum worden gestuurd, waardoor motorische, cognitieve en gedragsfuncties worden bemiddeld. De resultaten van de studie laten zien hoe ketamine de activiteit in deze hersengebieden verhoogt bij muizen die waren onderworpen aan gentargeting, wat op zijn beurt leidde tot een afname van het obsessieve verzorgingsgedrag bij de muizen.
Obsessieve-compulsieve stoornissen verminderen met ketamine
Veelbelovende studies bij mensen met lage doses ketamine hebben eerder aangetoond dat het snelle en krachtige therapeutische effecten heeft op aandoeningen zoals depressie door in te werken op de glutamaatreceptorroutes. Toenemend bewijs geeft aan dat verstoringen in glutamaatsignalering een rol kunnen spelen bij OCS-symptomen. De gerandomiseerde gecontroleerde klinische studie omvatte het vergelijken van een proefpersoon die een enkele lage dosis IV (intraveneuze) ketamine had gekregen met een placebo-proefpersoon. De resultaten toonden aan dat degenen die de ketamine kregen, een snelle en opmerkelijke verlichting van hun OCS-symptomen rapporteerden. Er werd gemeld dat de positieve effecten tot zeven dagen aanhielden.
Ketamine is een geneesmiddel dat behoort tot een klasse die bekend staat als dissociatieve anesthetica. Andere bekende geneesmiddelen die in deze categorie vallen, zijn fencyclidine (PCP) en lachgas (NOS). Het werd in de jaren 70 commercieel geïntroduceerd in de medische wereld met de beschrijving van de fabrikant: “snelwerkende, niet-barbituraat algemene anesthesie”.
Het dissociatieve middel, dat in 1962 werd uitgevonden door Calvin Stevens en oorspronkelijk CL369 heette, begon populair te worden bij het feestpubliek in de jaren ’80 in het Verenigd Koninkrijk, net toen ecstasy op de markt kwam. Er wordt gezegd dat het effecten produceert die vergelijkbaar zijn met dronken zijn, maar krachtiger en psychedelischer. Gebruikers melden vaak dat ze ‘in een gat vallen’ waar ze sterke hallucinaties ervaren, soms zelfs ervaren dat ze hun lichaam verlaten.
De afgelopen decennia zijn er tientallen andere onderzoeken uitgevoerd, waarbij veel veelbelovende resultaten zijn gepubliceerd die aantonen dat ketamine voor meer kan worden gebruikt dan alleen zijn anesthetische en hallucinogene eigenschappen, ook als een behandeling voor ernstige depressie bij patiënten die niet hebben gereageerd op twee of meer medicijnen, en als een nieuwe behandeling voor gokstoornis.
Bronnen o.a. KetamineClinics (EN), Leafie (EN), Nature (EN), Tripsitter (EN)
