Over de cannabisindustrie: De COVID-19-pandemie is een generatie- zo niet eeuw verschuivende gebeurtenis. Net als de ‘Spaanse griep’ een eeuw geleden, zullen de politieke, zo ook de processen van het dagelijks leven veranderen, misschien bijna onherkenbaar, als de moderne wereld de uitdaging aangaat van een voortdurend muterend virus.
Waar cannabis als industrie – en de impact ervan op de wetenschap en de gezondheidszorg daarbuiten – valt, is nog steeds een open vraag. Eén ding is echter heel duidelijk. De plant, zo niet de downstream-medicijnen die eruit komen, is wereldwijd geaccepteerd met zijn medische werkzaamheid. In Europa wordt de transitie, die het afgelopen half decennium tot stand is gekomen, echter nog steeds geplaagd door mijnen, valluiken en tegenslagen, voornamelijk vanwege een gebrek aan homogene regelgeving.
Met andere woorden, het verbod is over het algemeen ten minste filosofisch voorbij. Maar de nasleep heeft invloed op alledaagse problemen – van het goed reguleren van de industrie tot problemen met de toeleveringsketen.
Het doel van de European Cannabis Association, een lobbyende non-profitorganisatie met kantoren in Brussel, is om cannabis te integreren in de juiste regelgevende kanalen – en uiteindelijk een samenhangend fundament te creëren, zo niet de basisregels, zodat de industrie eindelijk tot haar recht komt – zelfs als je begint over de medische kanten tijdens een gesprek.
Verder is het ook duidelijk dat recreatieve hervormingen, al is het maar voor CBD, in de politieke kamers en op de agenda staan. Als het echter om het THC-gesprek gaat, zijn Luxemburg en Zwitserland buiten Nederland hard op weg naar een bepaalde datum voor het begin van hun eigen recreatieve proeven. Dat deze ook op medische gegevens zijn gebaseerd, geeft weer eens te meer aan hoe impactvol het medische debat eigenlijk is.
Het doel van de ECA is om te helpen een Europees regelgevend kader te creëren – wat we de Europese Cannabis Act noemen – om de industrie op belangrijke plaatsen vooruit te helpen. Dit werk zal ook de basis moeten gaan vormen om ook de volgende problemen moeten aanpakken.
Wat betekent cannabis in Europa?
In Europa wordt cannabis als plantengeslacht over het algemeen nog steeds als een verdovend middel beschouwd. Dit begint echter te veranderen. Vorig jaar heeft de Europese Commissie eindelijk een langverwacht besluit genomen over in ieder geval cannabidiol (CBD). In een grote overwinning voor de cosmetica-industrie heeft het onlangs ook besloten om cannabigerol (CBG) te zuiveren.
Het laten doorsijpelen van deze beslissingen naar soevereine regeringen is een grote uitdaging, maar ze zijn een goed begin. Hoewel het bijvoorbeeld duidelijk wordt in recente rechtszaken dat de Duitse rechtbanken op federaal niveau bereid zijn om de EU-uitspraak te respecteren dat CBD geen verdovend middel is, is het ook duidelijk dat verkopers die de lokale regelgeving niet naleven – beginnend met THC-gehalte – nog steeds zeer vatbaar zijn voor vervolging.
Toegenomen grensoverschrijdende handel zal ook een aantal van deze problemen beginnen op te lossen – hoewel er helaas vaak nog steeds juridische stappen (zie de Franse rechtszaak in Kanavape in 2020) voor nodig zijn. Het is echter de bedoeling van het ECA als organisatie om te proberen de regels nog meer te verduidelijken – en om nationale regeringen in staat te stellen deze resoluties snel in nationale wetgeving over te nemen.
En hoe zit dat met THC?
Naast de algemene classificatie van de plant zelf, is er natuurlijk de belangrijke cannabinoïde in de kamer – namelijk tetrahydrocannabinol (THC), de bekendste cannabinoïde in de cannabisplant, die zeker ‘verdovende’ eigenschappen heeft.
In Europa is THC tot nu toe gereguleerd als een verdovend middel, zelfs waar andere cannabinoïden als farmaceutisch worden behandeld. Dit heeft op zijn beurt een geheel nieuw gesprek in de wereldwijde industrie geopend over de geschiktheid van de toeleveringsketen voor medische producten. EU-GMP is de standaard waarnaar de wereld op weg is, simpelweg vanwege de waarde van de Duitse en Europese markten – er is echter nog steeds weinig homogeniteit in de Europese landen op het gebied van normen. Dit moet op regionaal niveau worden onderzocht en geregeld, met een duidelijk pad naar acceptatie door een soevereine staat. Anders zullen de voorschriften uit het verbodstijdperk de marktontwikkeling blijven verstoren.
Een voorbeeld van dit probleem op dit moment is het gebrek aan overeenstemming – zelfs binnen één land – over GMP-normen. Een andere uitdaging is dat landen in heel Europa de legitimiteit van elkaars GMP-processen op het gebied van cannabis nog steeds ter discussie stellen. Het feit dat dit het geval is, heeft al voor uitdagingen gezorgd voor een van ’s werelds grootste farmaceutische producenten die zich enkele jaren geleden al volledig heeft gestort op medicinale cannabis. Het zal een probleem blijven voor elke producent in landen buiten de EU die hier wil importeren.
Het CBD-gesprek
Hoewel CBD zeker medisch kan worden gebruikt (en in Europa of in het Verenigd Konijkrijk steeds meer op die manier wordt gebruikt), hebben deze cannabinoïde en de hennepdiscussie hun eigen regelgevingskwesties.
De grootste die nog steeds opdoemt, is nog steeds Novel Foods – dat wil zeggen, het registreren van producten en extracten volgens de voorschriften die van toepassing zijn op voedsel en planten die vóór 1997 niet in grote omloop waren in de EU. Hoe dit feitelijk van toepassing is op dit deel van de industrie is ook nog steeds een zeer omstreden kwestie. Hoewel aanvragen voor Novel Food zeker zijn ingediend, zowel in de EU als in het nu ook in het Verenigd Koninkrijk na de Brexit, zijn er nu nog veel problemen in behandeling, te beginnen met de vraag of CBD-extract als nieuw kan worden gedefinieerd wanneer het is afgeleid van een Europees zaad en verder wordt geëxtraheerd via reguliere extractieprocedures.
Het kan zijn dat naarmate de industrie volwassener wordt, deze wettelijke vereiste wordt afgeschaft, vooral gezien de gelijkenis van toepassingen, om nog maar te zwijgen van nieuwe wetenschappelijke onderzoeken die door de overheid worden gefinancierd. Zo ook het Duitse besluit eerder dit jaar om overheidsfinanciering aan te bieden voor onderzoek naar CBD-extracties.
Gecombineerde problemen
Recreatieve hervormingen zullen ongetwijfeld nog meer rimpels in het midden van dit alles werpen.
Eetwaren zullen een bijzonder interessant dilemma vormen: vallen ze onder de GMP- of Novel Foods-regelgeving? Het antwoord op die vraag zal waarschijnlijk het eerst te vinden zijn in recreatieve markten, maar het moet op regionale basis worden aangepakt. De discussie tot nu toe was gericht op de hennepplant en CBD. Op korte termijn kan de THC die voor edibles en andere producten wordt gebruikt, wel eens afkomstig zijn van GMP-producenten in Zwitserland (of over een grens met een ander producerend land in Europa en niet te vergeten verder daarbuiten).
Hoe dan ook, het feit dat deze landen vooruitgang boeken, verandert onherroepelijk de hele strekking van het debat in heel Europa.
Politiek gezien zal de cannabishervorming waarschijnlijk verschijnen bij verkiezingen onderwerp van gesprek zijn. Dit is des te meer een reden waarom er in heel Europa procedurele basisnormen moeten worden ingevoerd, te beginnen met de medische discussie op korte termijn.
Overige uitdaging in de cannabisindustrie
Feit is dat de wereld net begint om cannabis te accepteren en te integreren in de bestaande regelgeving. Het is echter ook duidelijk dat naarmate dit gesprek vordert, bestaande regelgeving zelf kan worden aangevochten. Cannabis als plant, zo niet als voedsel of medicijn, werd in de vorige eeuw opzettelijk buiten de mix gelaten toen al deze systemen en industrieën formaliseerden.
Het is een uitdaging van deze eeuw om het weer op te nemen!
Bronnen o.a. EUMCA (EN), HealthEuropa (EN), RegAsk (EN)
